Sözlük
Arm, army, armor, armature, armatura

Arm, army, armor, armature vb. (İng.); arma, armatura, armatus, armiger vb. (Latin.): silah, zırh, askeri teçhizat, askeri birlik, ordu vb. " from PIE *armo-, suffixed form of root *ar- "to fit, join"" (OED). Eski Türkçe "yarağ, yaraq": zırh, silah (Yazıtlar). Yarmakan (armağan): şölenlerde verilen hediye, silah. Yarık, yarıklanmak: zırh, zırhlanmak (DLT-1073) / Yat yaragh: Armures et Armes (B. Keresteciyan) / jagara, qarw (Sanskrit) > jaraq, silah / Erin (Hitit): army, infantry, piyade, ordu > er / Karas (Hitit): army, troops. Karakol: small headquarters of army, police or gendarmerie; patrol. Karakol, karagul (Turkish, Mongol.) > karas / Karasu (Akkad.), harranu (Akkad): ordu / 'Eren' (Sumer.): troops (P. Kaya) > erler > ordu > army