Sözlük

Honest (ing.); honos, honora, honestus (Latin.); honneur (Fr.): onur, şeref. Ün, nam. 'Onur' TDK"na göre Fransızca "honneur" sözcüğünden Türkçeye geçmiş. Ancak Eski Türkçede "onur"un kaynak olabileceği benzer sözcükler fazla. Bunlardan biri: Ün. Onuk: aziz, saygıdeğer kişi. Onat: doğru, iyi, sağlam, mükemmel (Dede Korkut). Onamak, onanmış olmak? Yeni türetilmiş "onur" sözcüğünü kastetmiyoruz, 'honneur"un Türkçe kökünü araştırıyoruz. Ongar (Koib. Saga, Kırgız, Kırım, Uygur.): doğruluk, doğru yol, düzgünlük, doğru yapmak (Radloff). Onarga (Soj.), ongat: iyi, güzel. Ongoy, ongoylan: anlaşılabilir, uygulanabilir, doğru, haklı; ongurga (Kırım) omurga. Onur (Osm.) "ongar" ile aynı anlamda (Radloff). Türkçe halk ağızlarında "onurlanmak": kibirlenmek; onurmak: başarmak. (A. Gültekin). Bizim sözlükçülerin "onur" ile "honneur"un aynı kökten geldiğini anlamaları için çok eski metinlerde "honneur" diye bir Türkçe sözcük görmeleri gerek.