Sözlük

One, uno, ein (İng. - İt. - Alm.): bir. 'Ön' kökenli ya da "ön" (birinci) ile bağlantılı. Ön-on (Yun.) > ön (B. Keresteciyan) / " "N", "un-on-in" teklik eki, "un-uno-one-ein"daki gibi: Türkçede eğer organlar veya beden bölgeleri tekli ise "ın, un" gibi ile biter genelde. Bu, tekliği gösterir. "Boyun, karın, burun, alın?" Organlar çift ise, "iki"yi gösterir şekilde "k" ile biter. Kulak, dirsek, yanak, şakak, bacak?" (A. Y. Aksoy) / Öng (Tel. Leb. Schor. Kırgız, Kırım, Uygur): ön, önde, ilk (Radloff) / Annisan (Hitit.): before, first, ön, önde (O. Sertkaya) / Annalli: old, previous; anala-i: former; anisan, anats: formerly, old (Hititçe). Hanti, hantezzi (Hitit.): first, on the first occasion, ön (Kisamov) / ONENİO-E (Yerli Amerikan): front / Oino, unan, onan, un, oen, aon (Kelt.): ön, bir, one / Anya (Sanskrit): bir, ön / Ar, maaroni (Laz.) > bir > first > pro, pre (usual m-b-f changes) > puruta (Sanskrit.) > burun (nose) > fırlak (protrude) > birinci (first) / "PIE root": oi-no (OED) / "Proto-Nostratic root *xa?- (~ *x??-) ... front, front part' (...) Etruscan hantin 'in front of' "(Bomhard); "Proto-Altaic *??o ('front, front side' >)" (Bomhard) / Oni, ni, ini (Hitit): that (one) > onu: that one