soL günlük gazetede her gün tefrika halinde yayımlanmakta olan romanım “Kayıp Devrimin Öncesinde”yi, ilk bölümlerinden başlayarak yavaş yavaş İnsan Bu’da yayımlamaya geçiyoruz. Bildiğim kadarıyla günceli izleyen siyasi tefrika roman dünyada bir ilk.

İlk değil, diyen varsa, lütfen bilgilendirsin. Roman birçok bölümünde birkaç gün önceki, hatta bazen bir gün önceki haberlerden söz ediyor, ona göre yol alıyor. Romanın ikinci kitabının şu günlerde tekrar yayına geçen ilk beş günlük bölümlerinde Almanya ve Angera Merker günceli ele alınıyor. Roman yarından itibaren Suriye ve Hatay meselesine odaklanacak.  Gazetedeki tefrikayı kastediyorum. Gazetede bugün 51. Bölüm yayımlandı. Benim bu siteye koyduğum daha ilk 4 bölüm.

Sanatı, edebiyatı, romanı güncel sosyalist mücadelede nasıl daha işlevsel kılabiliriz? Davamız, derdimiz, deneyimiz bu. Ne var ki, sanatın bir bütün olarak ve özellikle romanın, şiirin vb. gücü her geçen gün azalıyor. Giderek artan uyarı, bilgi, medya bombardımanı, giderek hızlanan ve çeşitlenen, sadelikten uzaklaşan yaşam bunun en önemli nedeni. Bir de öteden beri süregelen sanat küçümseyicisi tutumlar.

Oysa sanatsız bir sol kesin bir açıklıktadır ki güçsüz, cılız bir soldur. Edebiyatsız bir sol, kaba, insani iletişim becerilerinden yoksun, kendi yandaşını bile kazanamayan bir sol demektir.

soL gazetesinin bana böyle bir deneye girişme olanağı vermesi, hem büyük bir yenilik sosyalistler açısından, hem benim için büyük onur.

Bazı dostlar romanı günü gününe izliyorlar, geri bildirimlerde bulunuyorlar, o da ayrı bir kıvanç kaynağı. Birçok dost ve okursa “Sonra topluca okurum” veya “Nasılsa kitabı çıkar, o zaman okurum” diyor. O zaman bunu günlük olaylara göre, taze taze yazıp her gün yayımlamanın bir anlamı kalmıyor ki. Olumlu veya olumsuz, yeterli veya yetersiz bir değişiklik yaşanacaksa, oradaki özgünlük bunun günlük yayımlanmasında. Ayrıca gazeteye az da olsa bir katkı sunmasında. Yoksa ben de bilirim klasik bir roman yazıp bunu yayınevime bastırtmayı, üç beş kuruş para da kazanırım böylece.

Her neyse; okuyan okuyacak olan, yayımlayan herkese teşekkürler. Bu yazıda hem duyuru yaptım, hem biraz iç döktüm. Gerçi bunu da kaç kişi okuyacak, roman, edebiyat, şiir falan dedikçe insanları ürkütüp kaçırmamayı bakalım ne zaman becerebileceğiz? Hani bir çocuk oyunu vardır ya, kalabalık oynanır, topu alan ebe, bir isim bağırarak onu yukarı fırlatır, çağrılan dışında herkes o an kaçışır. “Edebiyaaat!” diye bağırınca dostlarımızın çil yavrusu gibi dağılmadığı günler bakalım ne zaman gelecek J

ROMANA KISA YOL: http://insanbu.com/a_romanlar.php

Kaan Arslanoğlu