1. Melek: Emrinizin sonucunu duyunca ne yaptınız?
Kemal: Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Açık konuşmak lazım, duygusal bir adam değilimdir hiç. Öldüler, falan onun için fazla üzülmem kimse için. Bu bir tertip olabilirdi ve Sovyetler’le papaz olabilirdik. Bir cephe de doğuda açmak.. Bizi bitirebilirdi. Sadece husumet gösterseler bile işler sarpa sarabilirdi.
2. Melek: Sonra?
Kemal: Sonra hiçbir şey olmadı. Hayret ki hayret bir mevzudur bu. Hiçbir şey olmamış gibi davrandılar. Bize yardıma devam ettiler. Çok olgun davrandılar. Anladılar bizi…
1. Melek: Ama tüm bu yardımlara rağmen ne ülkede sosyalistlere dostça davrandınız, ne de dışarıda Sovyetler’e…
T. Fikri