Öykü bölümümüzde bu kez de Nihat Genç’in eski bir hikayesini yayımlıyoruz. Bence dünyanın gelmiş geçmiş en iyi öykülerinden biri.

Bunu niye yayımlıyoruz? Bir kere çok güzel bir öykü, okumadıysanız okuyasınız diye. İkincisi siyaseti de kuvvetle içeren bir öykü ve fakat güncelliğinden hiç mi hiç yitirmemiş. İyi edebiyat böyle bir şeydir. Üçüncü ve en önemli nedeniyse “Gezi’den sonra edebiyatta bir şeyle düzelir mi?” diye açmaya çalıştığımız tartışma için örnek bir eser. İşte edebiyat budur, demek için. Tabii bunlar kişisel değerlendirmelerim.

Bu öykü neden çok iyi bir öykü peki, onu eşsiz kılan ne?

İçinde iyi bir edebiyattan ne bekliyorsak neredeyse eksiksiz her şey var.  İnsanın, zavallı insanın trajedisi. Katıksız, içten, içerden, yakından insan sevgisi. Sevgisine bu derece güvenen yazarın cesaretli insan eleştirisi. Yoksuldan, ezilenden yanalık. Sosyalistlerin pek sevdiği tabirle insanı gözlemleyen ve onu değiştirmek isteyen “özne”nin, bizzat öykünün içinde yer alması, yaşamın ve acıların içinde bulunması. Dedik ya, güncelliğinden hiç yitirmeyen siyaset. Tüm bu ağırlığın ortasında keskin mi desek, derin mi desek, yürekten bir mizah. Güzel bir kurgu, ortak insani bilinçaltına seslenen imgelerle içe işleyen bir dil. Oturaklı, yerinde, fazlalıklardan arınmış bir kurgu. Akıcı bir anlatım.

Dünyanın en güzel öykülerini yaratabiliyoruz seyrek de olsa, dünyanın en güzel insanlarının algılarını, bilinçlerini de açmamız gerekiyor. Bize yakın, bizim işimize yarayacak edebiyat diyoruz. Tartışma bu. Ahmet Yıldız’ın “Köpek” öyküsü gibi sağlam edebiyat ürünleri…

Aşağıda “bir tık mesafede” “Cenaze adlı öyküye ulaşacaksınız. Seneler seneler önce yayımlanmış bu öykünün kıymeti ne kadar bilinmiş? İşte o toplumsal kıymetimizin bire bir ölçütüdür. Nihat Genç evrensel ölçekte büyük bir edebiyatçı. Böyle çok üst düzeyde yirmi kadar öyküsü var ve romanları da hiç yabana atılmayacak değerde.  

Fakat epeydir edebiyatla değil, siyasetle ilgileniyor daha çok. Orada da iyi bir işlev gösteriyor, ama politikaya bu kadar vermeseydi keşke kendini. Politikada onun yapabileceğini yapanlar da az bulunur, ama bir şekilde bulunur. Edebiyatta aynı şeyi yapabilenler çok zor bulunur.  Gerçi siyasetine de bir dizi destan, öykü, fıkra, edebiyat katıyor; fakat gerçek edebiyatın yeri bir başkadır.

Cenaze adlı öykü için tıklayınız: http://insanbu.com/a_oyku.php?nosu=147

Kaan Arslanoğlu