Erdoğan: (Devamla) Fatih Sultan Mehmet, atamız ne demiş “Ormanlarımdan bir dal kesenin kellesini keserim.” Ona işler kolay. Nasıl yapıyordu padişahlar da dirlik düzeni sağlıyordu, odun keser gibi kelle keserek, karşılığında ne alıyordu: Ganimet. Devir değişti, devre uyacağız, en önde giden olacağız. Kelle kesemiyorsan, canlı ne var, ağaç… Kesersin, paranı da alırsın…

Güçlenirsen ne olur. Dünkü dostlar düşman olur. O dün gömleğimi beğenen Amerikalı şimdi ne diyor. Bir şey dediği yok, ülkeyi karıştırmak istiyor. Farz lobisi. Pardon faiz lobisi… Doğru yazın şunu arkadaşım… Kolları önden bağlanabilecek gömlek gösteriyorlar bize. Kusura bakmasınlar. Güçlü Türkiye o bağları yırtar atar. İnlerine kadar girer. Egemen söyletti bu lafı bana. Meğer dalga geçiyormuş, “inn” İngilizcede han, meyhane falan anlamına geliyormuş. Uysa da söylerim, uymasa da söylerim, milletimin gözünde iyi de tuttu işte. Yani Amerikalılarla muhabbet de ederiz, inlerine de gideriz, içmeyiz ama, tövbe… bir iki atıştık diye düşman kesilmedik, sakın yanlış anlamayın, pek de abartmayın, ha! Sonra gerekeni yaparım bak!

Biz tasavvuf terbiyesiyle yetiştik, “ne olursan ol, gel” şiarımız. Öyle güçlendik. Şimdi daha çok güce ihtiyacımız yok, herkes haddini bilecek. Bakın, ne yaptık, her yeri beton yaptık, beton gibi vicdanımız var artık. Şimdi hangi şiar gerekiyor. “Kim olursan ol, beğenmiyorsan defol git… “ Başka şey diyecektim, terbiyem izin vermedi. Bunu böyle bilesiniz, yumuşama, taviz, bilmem ne olursa hesabını millet gözünde verirsiniz. En başta bana verirsiniz.

Hırsı bırak, kendini boş yere harcama. Şu toprak altında, çırak da bir usta da…

Bu laf da nereden çıktı şimdi. Oğlum, teknik servis, müdürüm…   Gelip baksanıza şu alete! Ne iş yaparsınız yahu siz orada!

T. Fikri